Jak przechowywać

Suszenie to świetny sposób na konserwowanie żywności, dzięki któremu owoce i warzywa mogą długo zachować swoje wartości odżywcze. Metoda ta polega na maksymalnym wyzbyciu się wody, co powoduje znaczne skurczenie się produktów, a jednocześnie potęguje się ich smak. W tej formie mogą być one świetnym urozmaiceniem wielu dań, jednak trzeba wiedzieć jak przechowywać suszone śliwki, by przerwały kilka miesięcy.

Przechowywanie suszonych owoców – podstawowe zasady

1.   Właściwy stan produktu

Przed włożeniem suszonej żywności do pojemników trzeba upić się, że jest ona w odpowiednim stanie. Musi być całkowicie sucha i pozbawiona jakichkolwiek części, które mogą potęgować psucie. Niejednokrotnie zdarza się, że suszone śliwki zakupione w sklepie prezentują się świetnie, a po przejrzeniu ich dokładnie okazuje się, że kilka owoców nie było ususzonych do końca lub posiadały jakiekolwiek inne skazy. Takich egzemplarzy trzeba się pozbyć lub też zjeść w pierwszej kolejności i nie umieszczać w pojemniku.

2.   Ograniczenie dostępu wilgoci

Właściwe przechowywanie suszonych owoców polega przede wszystkim na tym, by nie miały one dostępu do powietrza, a tym samym do znajdującej się w nim wilgoci. Ma to ogromne znaczenie dla trwałości produktów, gdyż w przeciwnym razie mogą zacząć one gnić, szczególnie jeśli trzyma się je w kuchni. Z pomocą przychodzą tu próżniowe pojemniki lub szczelnie zamykane słoiki typu weck, które sprawdzają się do przechowywania suszonych śliwek idealnie.  

3.   Małe porcje

Najlepiej przechować suszone produkty w małych partiach, aby zachować świeżość i zminimalizować ryzyko zanieczyszczenia. Jest to także lepszy sposób na zniwelowanie dostępu powietrza podczas otwierania pojemników.

4.   Odpowiednie warunki

Suszone owoce trzeba przechowywać z dala od promieni słonecznych, w ciemnym, chłodnym miejscu. Najlepsza dla nich jest temperatura 15 stopni Celsjusza, dlatego też szafka blisko kuchenki czy grzejnika nie gwarantuje optymalnych warunków.

5.   Mrożenie

Suszone owoce i warzywa można również mrozić, a proces ten nie wpływa na ich smak czy konsystencję. Należy jednak pamiętać o tym, żeby produkty umieścić w szczelnych torbach plastikowych, a później pozbyć się z nich nadmiaru powietrza. Taki zabieg uchroni przed wchłonięciem nadmiaru wody z otoczenia, a tym samym przed puchnięciem suszonych śliwek.

Jak długo można przechowywać suszone śliwki?

Większość suszonych owoców utrzyma się przez rok po dacie, która jest oznaczona „najlepiej spożyć do…”, jeśli są w odpowiedni sposób. Mrożenie zapewnia z kolei nieograniczony czas magazynowania.

Trzeba jednak pamiętać o tym, że od tego, ile suszone produkty mogą być zdatne do jedzenia, zależy bardzo wiele czynników, takich jak sposób suszenia, używanie konserwantów, poziom wilgotności, zanieczyszczenie produktów.

Jak stwierdzić, czy suszone owoce są złe, zgniłe lub zepsute?

Stosowanie odpowiednich technik higieny i bezpieczeństwa żywności pomoże zapobiec chorobom układu pokarmowego.

Niektóre typowe cechy zepsutych owoców suszonych to przebarwienia (zwykle do ciemniejszego odcienia), twardość (mogą one stać się wyjątkowo trudne do pogryzienia w miarę starzenia się) i utraty smaku (słodkie owoce zmieniają się w kwaśne lub zupełnie pozbawione aromatu). Zgniły zapach lub pleśń to objawy ekstremalnie zepsutych produktów, których trzeba natychmiast się pozbyć.

Jak przechowywać suszone śliwki, aby przedłużyć ich trwałość?

Można pomóc wysuszonym owocom dłużej zachować świeżość, przechowując je w lodówce lub w spiżarni w szczelnie zamkniętym pojemniku, aby zapobiec nagromadzeniu się wilgoci i innym zanieczyszczeniom.

Niektóre owoce, takie jak śliwki, znoszą wilgotne środowisko lepiej niż inne, dlatego trzymanie ich w lodówce jest dobrym pomysłem. Takie przechowywanie suszonych owoców gwarantuje ich świeżość od 6 do nawet 12 miesięcy!

Romantyczna kolacja, wzniosła uroczystość, świętowanie awansu – w każdej z tych sytuacji sporo osób sięga po dobrej jakości wino. Jednak wbrew pozorom jest do bardzo delikatny trunek, dlatego odpowiednie przechowywanie wina ma niebagatelne znaczenie dla jego smaku i trwałości. Łatwo więc o sytuacje, kiedy w zamyśle dojrzewanie wina zmieni się w wytworzenie octu winnego, na co jednak mało kto liczy. Jak przechowywać wino, by mogło z powodzeniem przetrwać nawet kilka lat?

Optymalna temperatura przechowywania wina

Wahania temperatury są największym wrogiem wina. Jeśli pozostanie ono na dłuższy czas w zbyt gorącym lub zbyt zimnym pokoju lub, co gorsza, będzie narażone na ciągle zmieniające warunki, to bardzo szybko stanie się niezdatne do picia. Czasami dzieje się tak nawet po kilku tygodniach.

Przechowywanie wina w ciepłym pomieszczeniu przyspiesza proces starzenia się w dość dramatyczny sposób, a z kolei w zbyt zimnym nie ma szans na dojrzewanie wina, przez co można stracić szansę na uzyskanie ciekawego bukietu smakowego.

Optymalna temperatura dla przechowywania wina to 10 stopni Celsjusza.

Unikanie światła słonecznego

Podczas gdy zdrowa dawka słońca jest koniecznością dla wzrostu winogron, po butelkowaniu promieniowanie UV zawarte w promieniach słonecznych mogą powodować liczne problemy. Szczególnie dotkliwe jest przedwczesne dojrzewanie wina, co w konsekwencji może doprowadzić do jego zepsucia. Uciążliwe jest także zanikanie etykiet, co w przypadku drogich i wyjątkowych win ma niemałe znaczenie.

Odpowiednie miejsce

Nie każdy miłośnik wina musi posiadać w swoim domu specjalną komorę do jego przechowywania. Dobrze w tym celu sprawdzi się każde miejsce, w którym utrzymuje się stała temperatura i wilgotność.  

Należy jednak unikać szafek w kuchni, gdyż w tym pomieszczeniu panują znaczne skoki w wartościach stopni Celsjusza – wystarczy włączyć piekarnik, aby nawet najbardziej odległy kąt stał się o wiele cieplejszy. Jeśli piwnica jest wolna od wilgoci i pleśni, może również służyć jako prowizoryczny pokój na wino. Poddasze, garaże, górna część lodówki lub szafka w przedpokoju są z kolei bardzo złym pomysłem.

Utrzymywanie w pozycji poziomej

Przechowywanie wina na specjalnych stojakach nie bez powodu promuje utrzymywanie go w pozycji poziomej. Ułożenie na boku sprawia, że ​​wino dotyka korka, dzięki czemu jest on cały mokry, więc nie wyschnie i nie popęka. W przeciwnym razie korek w naturalny sposób zacznie tracić swoją zbitą strukturę, a do wina dostanie się powietrze, rozpoczynając tym samym proces utleniania.

Zasady tej nie trzeba stosować w przypadku wina z nakrętkami lub plastikowymi korkami, ale przy droższych i bardziej wykwintnych trunków jest to wskazane. 

Dostarczenie wilgotności

Mówiąc o powstrzymaniu korków przed wysychaniem, trzeba wystarczająco podkreślić wagę wilgotnego środowiska. Jeśli w piwnicy z winem (lub lodówce, szafce, komorze) brakuje wystarczającej ilości wilgoci, może to spowodować wyschnięcie korków i utlenienie wina pomimo przechowania go w pozycji poziomej.

Aby zniwelować ten problem można nabyć specjalny nawilżacz powietrza lub też dbać o to, by w pomieszczeniu zawsze znajdował się pojemnik z wodą – wystarczy go co jakiś czas uzupełniać.

Ograniczenie ruchu

Jak przechowywać wino, jeśli nie ma się do dyspozycji spokojnej piwniczki z dala od miejskiego zgiełku? W normalnych warunkach należy uważać na jeszcze jeden aspekt, jakim jest nawet drobny ruch.

Wibracje, chociażby te powodowane przez pojazdy na pobliskiej drodze, mogą w znaczny sposób skrócić żywotność trunków. Podobnie jak światło, każdy rodzaj długotrwałego potrząsania lub regularnego ruchu może prowadzić do tego, że dojrzewanie wina będzie przedwczesne. 

Znajomość rodzajów wina

Warto wspomnieć też o tym, że przechowywanie wina przez kilka lat jest w często po prostu niemożliwe. Niektóre wina mogą znajdować się w piwnicy przez 20 lat lub dłużej i będą z każdym dniem lepsze. Inne z kolei muszą być spożywane w ciągu kilku miesięcy lub zaczną się zmieniać się w ocet. Zależne to jest od wielu czynników, takich jak chociażby sposób produkcji lub dobór składników.

Jak przechowywać wino, które zostało już raz otwarte?

Tlen zamienia czerwone wino w ocet. Dlatego kluczem jest zmniejszenie ilości powietrza, jaka dostaje się do trunku. Jednak jak to zrobić, gdy wino zostało już otwarte, a nie ma się ochoty na wypicie go w całości?

Istnieje kilka metod przedłużania okresu przydatności do spożycia, jednak większość z nich gwarantuje świeżość na dodatkowy tydzień.

Podstawą jest więc ciągłe dbanie o to, by wino nie miało styczności z tlenem. Warto jest pamiętać o tym, by korkować je po każdym uzupełnieniu kieliszka – można to zrobić tym samym korkiem, używając niewielkiej siły.

Otwarte wino należy trzymać w lodówce, ponieważ podczas przechowywania w chłodniejszych temperaturach procesy chemiczne spowalniają, w tym utlenianie. Wino przechowywane w taki sposób pozostanie stosunkowo świeże przez 3-5 dni. Z pomocą przychodzą tu jednak specjalne korki, które można zakupić w sklepach winiarskich. Niektóre z nich działają na zasadzie pompy próżniowej, inne rozszerzają się wewnątrz butelki, zamykając dostęp tlenu. Niektóre z nich są w stanie przedłużyć zdatność otwartego wina nawet o dwa tygodnie.

Przechowywanie jaj zwykle nie sprawia wiele problemów, jednak już podczas przygotowania do świąt lub innych okazji, gdy trzeba użyć ich do większości przepisów, staje się to wyzwaniem. Stare lub zepsuta jajka mogą nie tylko zniwelować plany, ale także przyczynić się do poważnych chorób żołądkowych. Jak przechowywać więc jajka, by utrzymać ich świeżość na dłużej?

Przechowywanie jajek poza lodówką

Niejednokrotnie w każdym domu może zdarzyć się sytuacja, kiedy to w lodówce nie ma miejsca na schowanie kilku wytłaczanek. Nie musi to jednak oznaczać, że trzeba wszystkie jajka zużyć jednocześnie. Istnieje kilka sposobów, które mogą przedłużyć zdatność do spożycia tych produktów. Można:

•         dokładnie i starannie posmarować każde jajko wazeliną,
•         pokryć każde jajko krzemianem sodu (szkło wodne),
•         gotować każde jajko 10 sekund,
•         odwracać jajka co dwa lub trzy dni.

Pierwsze trzy metody w przypadku przechowania jaj w dużych ilościach są czasochłonne, jednak mogą się sprawdzić, gdy planuje się przewozić te produkty. Smarowanie należy wykonywać ostrożnie, ponieważ najmniejsza luka w powłoce pozwoli jajom zgnić.

Metody te nie wymagają żadnej dodatkowej konserwacji, a żeby skorzystać z tak przygotowanych jajek, wystarczy umyć je pod bieżącą wodą i wytrzeć ręcznikiem papierowym. Ani wazelina, ani krzemian sodu nie są niebezpieczne dla zdrowia, nawet jeśli mała ich ilość przedostanie się do jedzenia podczas łamania skorupki.

Obracanie jaj to metoda, która nie wydaje się intuicyjna, a jednak sprawdza się bardzo dobrze, szczególnie wtedy, gdy jest ich wiele, a ich zużycie zajmie od dwóch tygodni do miesiąca. Wszystko, co trzeba zrobić, to zmienić pozycję wytłaczanki co dwa lub trzy dni.

Powodem, dla którego powyższe sposoby działają, jest to, że powstrzymują one przedostawanie się powietrza do półpłynnej skorupy jaja.

Kiedy jajko jest absolutnie świeże, jego skorupa jest dobrze pokryta wewnętrznym płynem jajecznym, co blokuje dopływ tlenu. W miarę starzenia powłoka wysycha i staje się bardziej porowata. Wazelina i krzemian sodu dodają hermetyczną barierę na zewnątrz jaja, a 10-sekundowe gotowanie robi to samo, tyle że wewnątrz. Obracanie jaj działa podobnie – utrzymuje wilgotność całej skorupy.

Przechowywanie jajek w lodówce

Lodówka to najlepsze miejsce do przechowywania jaj. Zapewnia idealne warunki i chroni przed światłem słonecznym, więc jeśli tylko jest taka możliwość, to warto z niej korzystać. Jeśli nie nastąpią żadne znaczące różnice w temperaturze, to dobrej jakości jajka mogą wytrzymać w niezmienionym stanie nawet i ponad miesiąc, a jeśli będzie miało się z nimi stać coś złego, to prawdopodobnie wyschną, a nie zgniją. Aby zapewnić jajkom optymalne warunki, w lodówce powinno być min. 5°C.

Należy też przechowywać je w oryginalnym kartonie na wewnętrznej półce, z dala od innych produktów o silnym zapachu lub ostrości. Temperatura na wewnętrznej półce jest bardziej stała niż temperatura na drzwiach, które często są otwierane i zamykane. Pojemnik chroni jaja przed wychwytywaniem zapachów i smaków z innych produktów, a także zapobiega utracie wilgoci. Surowe jaja, które zostały pozbawione skorupki, należy schłodzić i przechowywać w szczelnie zamkniętym pojemniku.

W ekstremalnych przypadkach przechowywanie jajek może odbyć się w zamrażalce, jednak znacząco wpływa to na ich ostateczną strukturę i smak. Nie należy jednak umieszczać ich w całości, a rozdzielić białka od żółtek i trzymać w osobnych pojemnikach. Żółtka jaj zagęszczają się po zamrożeniu.

Aby zapobiec tworzeniu się żelu, przed zamrożeniem należy dodać do nich 1/8 łyżeczki soli lub 2 łyżeczki cukru na 1/4 szklanki żółtek. Warto zaznaczyć to na etykiecie, którą następnie przyklei się do pojemników. Żółtka z solą nadadzą się do dań wytrawnych, z kolei te z cukrem do deserów.

Jak długo można przechowywać jajka?

Wskazówki dotyczące bezpieczeństwa przy przechowywaniu jaj

Podobnie jak wszystkie łatwo psujące się produkty, jaja muszą być traktowane ostrożnie. Warto więc postępować zgodnie z kilkoma zasadami:

1.      Należy kupować jaja wysokiej jakości od dobrych i uczciwych dostawców;
2.      Należy przed zakupem sprawdzić, czy skorupki nie są obite;
3.      Planując dłuższe przechowywanie, jaj nie należy ich myć – posiadają one zewnętrzną naturalną barierę ochronną;
4.      Przed użyciem jaj np. do ciast należy je najpierw rozbić do miseczki, żeby sprawdzić, czy na pewno nie są zepsute;
5.      Na surowo można jeść tylko nowo zakupione, świeże jajka.

Przechowywanie pieczywa to wyzwanie, przed którym staje każde gospodarstwo domowe. Chleb i bułki potrafią bardzo szybko stać się czerstwe i tracą wiele na walorach smakowych nawet w kilka godzin po zakupie. Wpływ na to ma wiele czynników, takich jak ciepło, wilgoć czy dostęp tlenu. Jak przechowywać chleb, by zawsze smakował tak, jakby został nabyty przed chwilą?

Świeży chleb – jak go przechowywać?

Gorącego chleba nie należy wkładać do szczelnego pojemnika, dopóki nie ostygnie, ponieważ wydobywająca się z niego para spowoduje wilgoć, co z kolei może przyspieszyć wzrost pleśni. W tym przypadku odrobina powietrza jest wręcz wskazana, żeby pieczywo nie zmieniło się od razu w gąbczastą masę. Proces stygnięcia pieczywa może zająć nawet kilka godzin, więc w tym czasie należy dać mu warunki do tego, by odparował, najlepiej w temperaturze pokojowej.

Świeżego chleba nie powinno się natomiast pozostawiać na blacie kuchennym. Po pierwsze jest dość niehigieniczne, ponieważ w tak otwartym środowisku znajduje się dużo mikroorganizmów, które mogą zacząć żerować na skórce. Szczególnie odradza się takie przechowywanie pieczywa latem, kiedy to nie sposób uchronić go przed owadami.

Po drugie trzymanie chleba na płaskiej powierzchni powoduje, że od spodu może stać się on wilgotny. Warto więc zawsze kłaść go na kratce czy tace z otworami, dzięki czemu uniknie się tego problemu.

Przechowywanie chleba w szafce

Wiele osób przechowuje chleb pszenny na dolnym segmencie górnej szafki kuchennej, w pobliżu miejsca, w którym przygotowuje się śniadania lub kolacje. Chociaż opcja ta wydaje się jak najbardziej logiczna, to jednak zajmuje miejsce, które można by wykorzystać na inne wyroby, które w mniejszym stopniu reagują na zmianę temperatur i wilgotności. Często bowiem pod szafkami znajduje się np. czajnik elektryczny lub toster, które wydzielają sporo ciepła i pary, a te czynniki bardzo szkodzą świeżości chleba.

Innym i o wiele bardziej skutecznym rozwiązaniem jest specjalna szafka na pieczywo pod blatem. Można je już zamówić u większości producentów i są one robione pod wymiar, więc mogą pasować do każdego pomieszczenia. Oprócz tego, że są estetyczne i zapewniają porządek w kuchni, to posiadają jeszcze głębokie wnęki, co ułatwia sprzątanie i zbieranie okruszków. Mają też pokrywę, która minimalizuje dopływ powietrza i sprawi, że chleb dłużej zachowa swoją świeżość.

Jak przechowywać pieczywo w chlebaku?

Pytanie to wydaje się bardzo na wyrost – wystarczy przecież włożyć pieczywo do chlebaka i problem znika. Nie jest to jednak takie proste. Dużo zależy od samego rodzaju pojemnika i tego, jak jest on zbudowany. Istnieje wiele możliwości wyboru stylu, rozmiaru i wykończenia.

Pudełka na chleb mogą wyglądać bardzo nowatorsko i stanowić swoistą dekorację w kuchni. Jednak to nie ich wygląd świadczy o tym, czy będą się dobrze sprawdzały. Najważniejszym aspektem jest tutaj szczelność. Chleb pszenny, razowy, kajzerki i inne pieczywo, które najlepiej smakuje wtedy, gdy jest puszyste, potrzebuje odrobiny wilgoci, by nie zmienić się w twarde skorupy. Dlatego też z jednej strony chlebak musi ograniczyć dostęp powietrza, by nie dopuścić do zestarzenia tych produktów, z drugiej jednak zapewniać minimalną cyrkulację.

Wybierając pudełko na chleb, warto zastanowić się nad tym, gdzie je się umieści i ile miejsca będzie ono potrzebować. Trzeba też sprawdzić konstrukcję pod kątem trwałości, gdyż chlebak otwieranie go będzie miało zapewne miejsce wiele razy w ciągu dnia. Przechowywanie pieczywa w dobrze dobranym i zbudowanym pojemniku może przedłużyć jego zdatność do spożycia o kilka dni.

Jak przechowywać chleb w zamrażarce?

Po zakupie chleb może być smaczny jeszcze przez 2-3 dni, więc przy większych ilościach warto zdecydować się na jego zamrożenie. Chleb i bułki dobrze znoszą ten proces, ale w nieodpowiednich warunkach mają tendencję do rozwijania szronu wewnątrz toreb znacznie szybciej niż dzieje się to w przypadku innych produktów. Wynika to z faktu ciągłego oddawania wilgoci, jednak nie ma to większego wpływu na smak i konsystencję.

Okazuje się, że przechowywanie sałaty często bywa problematyczne, zwłaszcza przy zakupie dużych ilości delikatnych odmian. Wyrzucenie ich kilka dni po zakupie lub selekcjonowanie produktów w poszukiwaniu świeżych liści może być naprawdę uciążliwe. Jak przechowywać sałatę, by przedłużyć jej trwałość? Które metody sprawdzają się w tym przypadku najlepiej?

Jak przygotować sałatę do przechowywania?

Umieszczenie nowo zakupionej sałaty od razu w lodówce jest niejednokrotnie najszybszą drogą do tego, by zaczęła się ona psuć. Często znajduje się ona w plastikowym worku, który uniemożliwia odparowywanie nadmiaru wilgoci, a tym samym przyczynia się do powstawania pleśni czy czarnych wykwitów. Warto więc poświęcić chwilę czasu na to, by odpowiednio przygotować sałatę, zanim wykorzysta się jeden z poniższych sprawdzonych sposobów.

Sałatę należy dokładnie umyć pod bieżącą, chłodną wodą. Trzeba to robić delikatnie, w innym wypadku można uszkodzić główkę i sprawić, że zacznie ona zmieniać kolor. Na tym etapie niektóre osoby decydują się na rozdzielenie liści, jednak nie zawsze jest to konieczne – zależy to od świeżości zakupionego produktu. Jeśli sałata jest jędrna, intensywnie zielona i będzie spożyta w przeciągu kilku dni, to można pominąć ten proces.

Umyte liście można rozłożyć na papierowych ręcznikach, aby mogły wyschnąć w naturalny sposób. W tym celu świetnie sprawdzi się także wirówka do sałaty, którą można nabyć w większości sklepów z artykułami gospodarstwa domowego. Dzięki niej przechowywanie sałaty jest o wiele prostsze, a proces schnięcia znacznie skrócony.

Metoda 1: Ręczniki papierowe i plastikowa torba

Po umyciu i wysuszeniu liści, sałata jest układana na papierowych ręcznikach, a następnie zwinięta i umieszczona w plastikowej torbie, z której pozbywa się nadmiaru powietrza. Ta metoda to sposób, jak przechowywać sałatę, jeśli nie dysponuje się ogromną ilością miejsca w lodówce, ponieważ pozwala na zmniejszenie dużej główki do naprawdę nieznacznych rozmiarów. 

Papierowe ręczniki pochłaniają nadmiar wilgoci z sałaty i chronią je przed więdnięciem, a zamknięta torba plastikowa zapobiega przedostawaniu i wydostawaniu się nadmiaru powietrza, spowalniając proces starzenia.

Metoda 2: Pudełko i ręczniki papierowe

Przechowywanie sałaty w ten sposób może być najwygodniejszym i najszybszym rozwiązaniem. Należy wyłożyć duży, plastikowy pojemnik papierowymi ręcznikami, umieścić sałatę równomiernie na wierzch i zakryć ją kolejną warstwą ściereczek przed zamknięciem pokrywy.

Ważne, aby sałata nie była ściśnięta, gdyż w przeciwnym wypadku szybko zacznie oddawać soki i straci swój smak. Ręczniki papierowe mają ten sam cel, co przy pierwszej metodzie, ale liście nie są spakowane tak ciasno. Pudełko z twardymi bokami chroni również sałatę przed uderzeniem lub potłuczeniem przez inne produkty, które znajdują się w lodówce.

Metoda nr 3: Plastikowa torba pełna powietrza

Ostatnia i najbardziej intrygująca metoda wykorzystuje zupełnie inne mechanizmy działania. Sałatę należy umyć, wysuszyć, a następnie włożyć do plastikowej torby na produkty spożywcze, po czym  nadmuchać ją maksymalnie powietrzem i szybko zamknąć jego ujście.

W tym celu można wykorzystać gumki lub spinacze. Taka metoda przechowywania sałaty działa, gdyż wydychane powietrze dostarcza wystarczającej ilości dwutlenku węgla, aby utrzymać świeżość liści.

Jak długo można przechowywać sałatę?

Każda z powyższych metod sprawdzi się dobrze i umożliwi przechowywanie sałaty do 7 dni po zakupie bez straty na jej jakości. Po 10 dniach torba wraz z papierowymi ręcznikami wypada najgorzej, ponieważ mogą zdarzyć się tu pojedyncze czarne lub spleśniałe liście, przez co wszystko, co się w niej znajduje, nie nadaje się już do spożycia.

Drugi sposób z kolei również nie jest idealny na tak długi czas, ponieważ kilka egzemplarzy może stać się wiotkich i brązowych, jednak dzięki zachowaniu odpowiedniej ilości wolnej przestrzeni między nimi, łatwo je odseparować od reszty, która powinna być dobra i smaczna.

Z kolei przy trzeciej metodzie psują się od razu wszystkie liście, jednak do 10 dnia mogą one nadal być jadalne – nie będą wyglądać tak, jak na początku, co może być dla niektórych osób sporym minusem.

Imbir jest przyprawą, która cieszy się w Polsce coraz większym zainteresowaniem. Jeszcze kilka lat temu najczęściej był spotykany w formie sproszkowanej, jednak już teraz świeży imbir jest często spotykany na sklepowych półkach. Sprzedaje się go najczęściej w większych kawałkach, zatem jak je przechowywać, by utrzymywały swój unikalny aromat przez długi czas?

Imbir – właściwości i korzyści zdrowotne

Historycznie imbir ma długą tradycję bycia bardzo skutecznym w łagodzeniu objawów dolegliwości żołądkowo-jelitowych. Był wykorzystywany już w starożytnej medycynie w leczeniu wielu schorzeń, a także jako środek przeciwbólowy w przypadku problemów trawiennych.

Współczesne badania naukowe wykazały, że imbir ma właściwości terapeutyczne, w tym wykazuje działanie przeciwutleniające, posiada zdolność do hamowania tworzenia się toksycznych związków w organizmie, a także może być uważany za silny środek przeciwzapalny. 

Imbir to zatem nie tylko smakowita przyprawa, stosowana jako rozgrzewający składnik, ale także naturalny korzeń leczniczy, który może pomóc w zwalczaniu stanów zapalnych, mdłości i innych dolegliwości. Ma również wiele zastosowań kulinarnych, które czynią go jednym z najbardziej wszechstronnych i łatwo dostępnych ziół.

Przechowywanie surowego imbiru może być jednak wyzwaniem, dlatego warto wiedzieć, jak robić to poprawnie.

Na co zwracać uwagę kupując świeży imbir?

O tym, czy imbir będzie w stanie wytrzymać magazynowanie przez kilka tygodni, w głównej mierze decyduje jego kondycja już w sklepie. Ogólnie rzecz biorąc, powinno się poszukać korzeni, które są jędrne, pachnące i suche. Taki imbir będzie miał szorstką, papierową, brązową skórkę, a jednocześnie wizualnie będzie wolny od zbyt wielu poważnych defektów na powierzchni, takich jak plamy czy zatarcia.

Aby uzyskać jak najwięcej z zakupu, warto wybrać kawałek surowego imbiru, który ma jeden główny trzon, bez zbyt wielu wąskich, guzowatych odgałęzień. Trudniej jest pozbyć się skórki z bardzo cienkich powierzchni, więc często ostatecznie i tak nie są one wykorzystywane.

• nie należy kupować imbiru, jeśli:
• jego skóra jest mokra i spleśniała,
• zewnętrzna powierzchnia jest znacząco posiniaczona, pomarszczona i przebarwiona,
• korzeń ma wiele małych, wąskich, guzowatych części,
• po naciśnięciu jest miękki lub papkowaty.

Jak przechowywać imbir – sprawdzone sposoby

Dzięki cienkiej, przypominającej korę zewnętrznej skórce, przechowywanie imbiru w temperaturze pokojowej może trwać znacznie dłużej niż ma to miejsce w przypadku wielu innych świeżych owoców lub warzyw.

Kiedy korzysta się z tej przyprawy często i wie, że zużyje się ją całą w przeciągu tygodnia, to nie ma potrzeby, aby stosować specjalistyczne metody na przedłużenie żywotności imbiru – może być on trzymany na talerzyku lub w plastikowym pojemniku, gdzie będzie miał dostęp do powietrza. 

Trzeba jedynie zadbać o to, by korzeń nie miał bezpośredniego kontaktu z promieniami słonecznymi, ponieważ przyspieszają one proces wysychania, przez co imbir nie będzie nadawał się do spożycia.

Tydzień to optymalny czas na przechowywanie surowego imbiru w temperaturze pokojowej. Po tym czasie zacznie on mięknąć, a jego skórka może zmienić kolor i stać się bardziej wiotka. Są to pierwsze objawy starzenia przyprawy i sugerują one, że czas zmienić sposób magazynowania.

Jak przechowywać imbir w lodówce?

Aby zapewnić najlepsze warunki do przechowywania imbiru w lodówce, najlepiej jest pozostawić cały kawałek w stanie nienaruszonym i wycinać części w razie potrzeby. Skórka na korzeniu chroni go przed zniszczeniem, więc jeśli zabranie tej zabezpieczającej części, to imbir zacznie się starzeć o wiele szybciej.

Świeży imbir należy więc w całości włożyć do woreczka z zamknięciem strunowym lub do pojemnika próżniowego – mniejsza ilość tlenu spowolni rozwój rośliny. W takich warunkach imbir będzie zdatny do użycia nawet przez miesiąc.

Czy imbir można mrozić?

Przez dłuższy czas imbir może być przechowywany w zamrażarce.

Aby zapewnić optymalne przechowywanie i wygodę, zaleca się mycie, obieranie i cięcie korzeni na duże segmenty o długości około 3-5 cm. Tak przygotowane kawałki należy włożyć do szczelnie zamykanej torebki, najlepiej na płasko – pomoże to zapobiec sklejaniu się części. Imbir można zamrozić do 6 miesięcy.

Zmrożony imbir może być łatwo starty bez potrzeby rozmrażania go, więc idealnie spełnia swoją rolę.

Jak marynować imbir?

Świeżo obrany imbir może być przechowywany przez zanurzenie go w alkoholu, takim jak wódka lub sherry, lub w kwaśnym płynie, takim jak sok z cytryny lub limonki. Wysoka zawartość alkoholu lub poziom kwasowości pomaga zachować świeżość korzenia przez dłuższy czas, choć w oczywisty sposób wpływa na jego smak.